Η φιλοσοφική λίθος του σύγχρονου κόσμου...

Η φιλοσοφική λίθος (lapis philosophorum) θεωρείτο κατά τον Μεσαίωνα (και να δοθεί έμφαση στην ιστορική αυτή περίοδο) πως ήταν μία αλχημική ουσία η οποία μπορούσε να παρατείνει την ζωή κάποιου. Επίσης λεγόταν ότι όταν ερχόταν σε επαφή με οποιοδήποτε από τα μη πολύτιμα μέταλλα το μετέτρεπε σε χρυσό και ήταν σίγουρα ένας από τους στόχους που κάθε αλχημιστής που σεβόταν τον εαυτό του ήθελε να επιτύχει κατά την διάρκεια της ζωής του.

Δώδεκα ή Εικοσιοκτώ; Τρεις ή Εικοσιπέντε;

Δώδεκα ή Εικοσιοκτώ; Τρεις ή Εικοσιπέντε; (εφιστώ την προσοχή σας στα κεφαλαία γράμματα); Τί από τα δύο είναι προτιμότερο και τί ταιριάζει καλύτερα στην εθνική ιδιοσυγκρασία μας; Με αφορμή την σημερινή εθνική μας επέτειο ίσως ήρθε σιγά-σιγά η ώρα, κλείνοντας εβδομήντα έξι χρόνια από το Έπος του '40 και πλησιάζοντας τους δύο αιώνες ύπαρξης ως ανεξάρτητο κράτος, να αναλογιστούμε τι είναι αυτό που τις κατέστησε τις δύο μόνες εθνικές μας επετείους;

Ερωτικά Επιγράμματα

Μία ωραία και ήσυχη Κυριακή σήμερα -εντάξει, έχει λίγη παραπάνω "κουφόβραση", αλλά τι να κάνουμε τώρα - και οι ωραίες μέρες ενδείκνυνται για ωραία συναισθήματα. Ένα από αυτά τα ωραία συναισθήματα είναι και ο έρωτας· ο έρωτας σε όλες τις εκφάνσεις του.

Ρωμαίοι - Ρωμιοί: Σημειώσατε "Χ"!

"Σας εξουθένωσε η σπιτική ζωή, η καλοπέραση σας έκανε μαλθακούς και σας είναι αρκετή μόνο η σκιά του μεγάλου ονόματος (magni nominis umbra contenti solummodo). Μπροστά σας, ακόμη και οι αντάρτες Μιλανέζοι, παρά την προδοσία τους, είναι πιο ζωντανοί και έτοιμοι να δώσουν μάχες."

Bibliothecula mylopotamiana, Codex Siculus - ΣΤ'

Εσείς θα περάσετε χειρότερα από εμάς!

Μεγάλη αναταραχή σήμερα από την επίσκεψη του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στο ιστορικό Σκοπευτήριο της Καισαριανής και, όσο νά' ναι, για εμάς του γείτονες είναι μεγάλο γεγονός! Επέστρεφα λοιπόν στο σπίτι ενώ δίπλα εκτυλισσόταν αυτό το "μεγάλο γεγονός" και περνώντας από την πόρτα της πολυκατοικίας, μία τεράστια αγωνία με κατέκλυσε· θα προλάβω τον κύριο που μπαίνει στο ασανσέρ (δεν μου πάει η καρδιά να τον γράψω "ανελκυστήρα") ή θα περιμένω άλλα πενήντα εφιαλτικά δευτερόλεπτα μέχρι να ξανακατέβει - το ενδεχόμενο να ανέβω με τις σκάλες ήταν απλά μηδενικής πιθανότητας.

Έτσι ευχάριστα έφυγε κι ο Σεπτέμβρης...

Καθόμουν προχθές το μεσημέρι στο λεωφορείο ανεβαίνοντας προς τη σχολή με μία πολύ παιδική διάθεση - χαζεύοντας έξω από το παράθυρο την διαδρομή, τον κόσμο, τα μαγαζιά - και με το μυαλό μου να βρίσκεται σε ένα διανοητικό "κενό", σε μία κατάσταση "μη σκέψης". Ώσπου, δύο στάσεις πριν το τέρμα, ένα κύριος, κάπου στα εβδομήντα, πήγε να σηκωθεί για να αποβιβαστεί από το λεωφορείο, αλλά, με το που στάθηκε στα δύο του πόδια, κατέρρευσε και έπεσε ανάμεσα σε δύο θέσεις. Τότε αμέσως ο οδηγός και δύο κυρίες που κάθονταν δίπλα του πήγαν για να τον βοηθήσουν να σηκωθεί και να ξανακαθίσει στην θέση του, να ηρεμήσει και να συνέλθει λίγο.